Dla polityków i rodzin ofiar zbrodni wołyńskiej dzisiejszy dzień był niezwykle ważny. Jednak, mimo starań opozycji, Sejm nie zgodził się na uznanie tej zbrodni jako ludobójstwa. Zgodnie z uchwałą, otrzymała ona miano „czystki etnicznej o znamionach ludobójstwa.” Nie poparto przy tym dążeń do ustanowienia dnia pamięci ofiar zbrodni wołyńskiej. Uchwałę poparło 263 polityków, 33 było przeciwnych, a aż 146 wstrzymało się od głosu.

Spora liczba polityków, którzy nie zdecydowali się na oddanie głosu wynikała w dużej mierze z faktu, iż jeden z członków PiS, Marek Suski miał problem z kartą głosowania. Z powodu awarii, nie mógł opowiedzieć się po żadnej ze stron, a w związku z tym, koledzy z ugrupowania zdecydowali się wspólnie zrezygnować z oddania głosu.

Kwestia określenia zbrodni wołyńskiej mianem ludobójstwa bardzo podzieliła polskich polityków. Jedną z osób, które najmocniej sprzeciwiały się takiej decyzji, był szef Ministerstwa Spraw Zagranicznych Radosław Sikorski. Zaznaczał on, że taka uchwała mogłaby negatywnie odbić się na staraniach Ukrainy o dołączenie do Unii Europejskiej.

Politycy popierający dążenia do uznania zbrodni jako ludobójstwa ostro krytykowali Sikorskiego. Podkreślali, że dobre relacje z innymi krajami nie mogą prowadzić do zakłamań. Poza tym, zaznaczali, że taka uchwała wcale nie miałaby znaczenia dla planów Ukrainy, a byłaby sprawiedliwa z punktu widzenia Polaków, w tym przede wszystkim, rodzin ofiar tej okrutnej zbrodni.

Argumentując potrzebę uznania zbrodni wołyńskiej jako ludobójstwa, powoływano się zarówno na polskie prawo, jak i na konwencje prawa międzynarodowego. Zgodnie z zapisami prawnymi, zbrodnia wołyńska ma wszelkie znamiona ludobójstwa, dlatego część polityków zaciekle domagała się zatwierdzenia tej nazwy dla wydarzeń, jakie miały miejsce w 1943r.

11 lipca 1943r. Ukraińska Powstańcza Armia (UPA) zaatakowała ok. 150 miejscowości leżących na Wołyniu. W szczególnie brutalny sposób wymordowano niemal wszystkich ich mieszkańców. Czystki etniczne były kontynuowane przez kolejne dni. Szacuje się, że UPA zabiła łącznie ok. 100 tysięcy Polaków. Ofiarami byli wszyscy Polacy zamieszkujący te tereny, bez względu na płeć i wiek.