Teoretycznie, praca na dwóch etatach jest dozwolona. Niemniej jednak, decydując się na takie rozwiązanie, musimy być pewni, że piastując drugie stanowisko, nie zaniedbamy tego pierwszego. W takich sytuacjach, to właśnie pierwszy etat jest priorytetem i do niego należy dostosować wszystkie pozostałe zajęcia.

Zatrudniając się na drugim etacie, musimy być pewni, że znajdziemy odpowiednio dużo czasu, aby nadal w takim samym stopniu poświęcać się obowiązkom wykonywanym na pierwszym etacie. Jednocześnie, musimy być ostrożni, żeby nie przekazywać poufnych informacji na temat pierwszego pracodawcy w kontaktach z tym drugim. Dobro pierwszej firmy, dla której pracujemy, jest traktowane pierwszorzędnie.

Co więcej, pierwszy pracodawca ma prawo zabronić nam nawiązywania współpracy z niektórymi firmami. Stosowne zapisy na ten temat znajdują się zwykle w umowie. Mogą być też zawarte w aneksie dołączonym do tego dokumentu. Najczęściej odnoszą się one do zakazu pracy na rzecz firmy funkcjonującej w tej samej branży. Zakaz tego typu jest bardzo prosty do wytłumaczenia – chodzi o to, żeby pracownik nie wspomagał swoją pracą konkurencji.

Należy przy tym zaznaczyć, że czasami zdarza się tak, iż zakaz pracy dla firm świadczących podobne usługi obowiązuje nie tylko w trakcie zatrudnienia w jednej jednostce, ale również przez określony czas po zakończeniu w niej pracy. Bywa tak np. w przypadku kucharzy, którzy przez ustalony w umowie okres nie mogą zatrudnić się w restauracji o tym samym charakterze, by przypadkiem nie wykorzystywali poznanych wcześniej przepisów, działając na niekorzyść poprzedniej firmy.

Od razu powinno się przypomnieć o zakazie rozpowszechniania informacji na temat firmy, w której jesteśmy zatrudnieni nawet po ustaniu stosunku pracy. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej jest aktualny przez 3 lata od momentu zakończenia zatrudnienia.

Jeżeli jednak w umowie nie znajdują się żadne zapisy mówiące o zakazie pracy dla konkurencji, to pracownik może podjąć się innego zatrudnienia, o ile nie działa w ten sposób na niekorzyść pierwszego przełożonego. Gdy pierwsza firma poniesie jakieś straty, wtedy – mimo braku pisemnego zakazu – pracownik musi liczyć się z tym, że zostanie mu wypowiedziana umowa. W tej sytuacji, pracodawca może bowiem oprzeć się na samej zasadzie mówiącej o tym, że podwładni mają obowiązek dbania o interesy firmy, w której są zatrudnieni.

W razie złamania zasad dotyczących niemożności podjęcia drugiej pracy i zakazu pracy na rzecz konkurencji, pierwszy pracodawca może wypowiedzieć podwładnemu umowę o pracę, a dodatkowo, żądać od niego finansowego wyrównania strat poniesionych w związku z jego nieuczciwą działalnością.