Zarówno z wyliczeń resortu pracy, jak i Europejskiego Urzędu Statystycznego wynika, że na przestrzeni minionego roku spadł odsetek młodych Polaków niemających pracy. Nominalnie ich liczba skurczyła się o 100 tysięcy osób. Mimo to wciąż względnie późno wyprowadzamy się z domu rodzinnego, by w pełni uniezależnić się od rodziców.

Jak wynika z danych Eurostatu, Polacy wyprowadzają się z domu rodzinnego przed 30-tką, lecz i tak później niż wynosi średnia europejska. Przeciętni młodzi obywatele naszego kraju usamodzielniają się pod względem mieszkalnym po ukończeniu 29. roku życia. W przypadku kobiet przeciętny wiek wyprowadzki od rodziców to 27 lat.

Jeśli chodzi o przeciętne wyniki europejskie, to jest to 27,2 roku u mężczyzn i 25 lat u kobiet. Do nacji najszybciej zamieszkujących „na swoim” należą Szwedzi oraz Duńczycy, Finowie i Holendrzy. Ci pierwsi są jednak rekordzistami, bo młodzi obywatele wyprowadzają się tam od rodziców zwykle przed ukończeniem 20. roku życia, a średnia dla kraju wynosi dokładnie 19,6 roku. Szwedki opuszczają rodzinne gniazdo mając przeciętnie 19,3 roku, a Szwedzi decydują się na ten krok mając 19,9 roku.

W Danii średni wiek wyprowadzki z domu rodziców to 21 lat, a w Finlandii jest to 21,9 roku. W obu przypadkach, podobnie jak w innych krajach, szybciej usamodzielniają się kobiety, wśród których wiek wyprowadzki wynosił 20,5 roku dla Dunek i 21,1 roku dla Finek. Jeśli chodzi o Duńczyków, to opuszczają dom przeciętnie w wieku 21,4 roku, a Finowie czynią to mając średnio 22,8 roku.

Najdłużej z rodzicami mieszkają Chorwaci, którzy do osobnego mieszkania wyprowadzają się dopiero w wieku ok. 32 lat. W przypadku mężczyzn wiek usamodzielnienia wynosi średnio 33,7 roku, a u Chorwatek jest to 30,2 roku. Niewiele lepiej jest w przypadku Słowaków i Maltańczyków, u których średni wiek wyprowadzki dla obu płci wynosi odpowiednio 30,7 roku i 30,1 roku.