Instytut Polityki Społecznej Uniwersytetu Warszawskiego nie ma wątpliwości – nawet pracujący Polacy są biedni. Zarobki w naszym kraju są tak niskie, że do grupy ubogich zaliczyć można niemal 15% zatrudnionych obywateli. 7% spośród nich to ludzie zatrudnieni na umowę o pracę.

Analiza przeprowadzona przez pracowników warszawskiego instytutu pokazuje, że nie tylko bezrobocie determinuje biedę. W dużej mierze ubóstwo wynika ze zbyt niskich płac. Wystarczy wspomnieć, że 23,1% polskich pracowników zarabia mniej niż 2/3 krajowej mediany. To natomiast wskazuje na niedopracowania prawne, jak choćby zbyt niska płaca minimalna.

Wedle ustaleń, o biedzie mówimy w sytuacji, gdy na jednego człowieka przypada mniej niż 60% wartości mediany przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Daje nam to 1850zł brutto, czyli ok. 1355zł netto. Nie da się ukryć, że ogromna część Polaków zarabia właśnie tyle, a wielokrotnie nawet mniej. Taki dochód nie może w pełni zaspokoić wszystkich potrzeb jednostki, nie wspominając o rodzinie, którą niejednokrotnie dana osoba musi jeszcze utrzymać.

Eksperci zwracają uwagę na fakt, że tzw. biedni pracujący nie mają szansy na oszczędzanie. To natomiast odbiera im możliwość dokształcania się w celu przekwalifikowania lub podniesienia kwalifikacji tak, by zyskać lepiej płatną pracę. Co więcej, takie osoby często nie są w stanie zapewnić odpowiednich warunków finansowych swoim dzieciom, co może skutkować ich niedostatecznym wykształceniem. To natomiast przełoży się na dalsze problemy ze znalezieniem dobrze płatnego zajęcia, przechodzące na następne pokolenia.

Według specjalistów za niepokojący należy uznać fakt, że odsetek biednych zarabiających spadł jedynie o 3,7% na przestrzeni ostatnich 10 lat. Podkreślają oni, że przy tak niewielkiej skali zniżki aż ciężko jest określić, czy wynikała ona z rzeczywistej poprawy na rynku pracy, czy może była efektem m.in. licznych emigracji zarobkowych.

Specjaliści zwracają uwagę na potrzebę przeciwdziałania zjawisku biednych pracujących. Podkreślają, że jest on niekorzystna zarówno dla poszczególnych jednostek, jak i dla całego kraju. Wymieniają szereg negatywnych skutków, jakie dają gospodarce zbyt mało zarabiające osoby. Chodzi tu m.in. o mniejszą produktywność takich pracowników wynikającą m.in. ze zmęczenia i złego samopoczucia. Ponadto są oni mniej lojalni wobec firmy, co może pogarszać kondycję przedsiębiorstwa i obniżać jego prestiż.

Warto zwrócić uwagę również na fakt, że zbyt mało zarabiający pracownicy nie mogący utrzymać rodziny, muszą korzystać z pomocy społecznej. To natomiast generuje inne wydatki, które wielokrotnie przekraczają te, które poniósłby pracodawca zapewniający podwładnemu wyższą pensję.