Międzynarodowy Fundusz Walutowy, jedna z tych jednostek, które odpowiadały ze udzielanie Grecji wsparcia finansowego, opublikował wczoraj późnym popołudniem 260-stronicowy raport, w którym zawarte zostały informacje na temat postępów Grecji w pokonywaniu kryzysu, w którym państwo tkwi już od dłuższego czasu.

Mocną stroną Greków, o której wspomniano w raporcie, była m.in. konsolidacja finansów publicznych. Jak zaznaczyli eksperci, w ostatnich latach Helladzie udało się poprawić bilans pierwotny o 9% tamtejszego PKB, co jest naprawdę dobrym rezultatem, gdy weźmiemy pod uwagę kryzysowe warunki, w jakich przyszło Grekom walczyć o poprawę sytuacji swojego państwa. Powiódł się także szereg innych reform zakładanych przez program oszczędnościowy.

Jednak, pomimo wielu korzystnych zmian, przed Grekami wciąż jest jeszcze daleka droga do wyjścia z kryzysu. Jak szacują analitycy, dopiero w 2014r. uda się wyrobić w tym kraju wzrost gospodarczy. Nastąpi to po 6 latach nieprzerwanej recesji. Niestety, Grecy wciąż mają wielkie długi, a dług publiczny będzie obniżany jeszcze przez dłuższy czas. Optymistyczne prognozy zakładają, że w 2020r. dług ten spadnie z 178,5% PKB obecnie do 124% PKB za 7 lat.

Dlatego też, eksperci pracujący dla MFW nie ukrywają, że przed Grekami nadal jest jeszcze wiele pracy. Będą musieli obniżyć – wciąż zbyt duże – zadłużenie kraju, a poza tym uelastycznić gospodarkę, jednocześnie przywracając jej dawny stopień rozwoju. Dopiero wtedy będzie można mówić o ustabilizowaniu sytuacji i powrocie do dawnego poziom życia gospodarczego.

MFW zauważa, że w pierwszej kolejności Hellada powinna zająć się prywatyzacją oraz liberalizacją rynku towarów i usług. Niezbędne jest też wprowadzenie bardziej restrykcyjnych zasad ściągania podatków, ponieważ mnóstwo Greków z nimi zalega. Brak funduszy z odprowadzanych podatków przekłada się natomiast na inne działania rządowe, mające na celu minimalizowanie wydatków. Do takich działań należy m.in. obniżanie stawek emerytalnych i rentowych. Gdyby udawało się pozyskiwać środki z podatków, stanowiłoby to spory zastrzyk finansowy dla rządu państwa lub też umożliwiłoby prowadzenie nieco łagodniejszej polityki redukującej wydatki na obywateli.