Dla samego Breivika wyrok jest w pełni satysfakcjonujący – świadczy o tym, choćby jego uśmiech w trakcie ogłaszania decyzji sądu. Przez to kara staje się tak nieadekwatnie łagodna. Zamachowiec od dłuższego czasu podkreślał, że jest gotowy pójść do więzienia, ale nie zniósłby, gdyby orzeczono jego niepoczytalność. Co z pewnością jest zawodem dla wielu osób – Breivikowi udało się więc poniekąd osiągnąć to, czego chciał.

Dodatkowo, norweskie prawo przewiduje karę maksymalną wynoszącą jedynie 21 lat więzienia. To tak, jakby Breivik odsiedział niewiele ponad 3 miesiące kary za każde jedno morderstwo. Przy 77 ofiarach, brzmi to wręcz kuriozalnie. Niestety, sędzia nie mógł wydać poważniejszego wyroku.

Pocieszeniem dla rodzin ofiar oraz dla wszystkich tych, którzy czują, że sprawiedliwości nie stało się zadość jest fakt, że istnieje szansa na przedłużenie wyroku Breivika. W Norwegii prawo umożliwia dodawanie kolejnych lat do wyroku w momencie, kiedy stwierdzi się, że po odbyciu wymierzonej kary przestępca nadal stanowi zagrożenie i nie nadaje się do życia w społeczeństwie. Można mieć nadzieję, że tak też będzie w przypadku Breivika.

Dla Norwegów, ale też zapewne dla reszty świata byłoby to po prostu bezpieczniejsze, gdyby zamachowiec spędził resztę życia w izolacji. Możemy bowiem być niemal pewni, że po 21 latach nie zmieni on swoich poglądów. Opuszczając więzienne mury w wieku 54 lat, wciąż będzie miał na tyle siły, by kontynuować swoje „dzieło zniszczenia”, które tak szczegółowo zaplanował. O jego planach i dążeniach mogliśmy dowiedzieć się, dzięki opublikowanemu 22 lipca 2011r. w sieci manifestowi „2083 – Europejska Deklaracja Niepodległości”, w którym zawarł wszystkie swoje antyislamskie, rasistowskie, skrajnie nacjonalistyczne poglądy.

Przypomnijmy, że Breivik odpowiedzialny jest za zamachy w Oslo oraz na wyspie Utoya, do których doszło 22 lipca 2011r. Bomby podłożone w Oslo zabiły 8 osób. Na wyspie Utoya Breivik zastrzelił 69 osób, spośród których większość to nastolatki i dzieci. Zabijał ze szczególnym okrucieństwem, wielokrotnie śmiejąc się swoim ofiarom w oczy. Nigdy nie wykazał skruchy, za to podkreślał, że gdyby miał taką szansę, to zabiłby jeszcze więcej ludzi. Swoje poczynania uważał za misję oczyszczenia narodu.

Rozprawa Breivika trwała od 16 kwietnia do 22 czerwca. Ze względu na charakter zbrodni, zamachowiec z Utoyi był badany psychiatrycznie, jednak mimo wstępnie zdiagnozowanej schizofrenii paranoidalnej, uznano go ostatecznie za zdrowego. Podczas kolejnych wizyt w sądzie, Breivik zawsze zaznaczał oddanie swoim poglądom, a nawet płakał na widok własnych filmów propagandowych. Także odczytanie wyroku przyjął spokojnie, a wręcz radośnie. To potwierdza tylko stopień jego okrucieństwa.
 
Następnych 21, a być może jeszcze więcej lat Anders Breivik spędzi w odosobnionej celi. Warunki, w jakich będzie przebywał dla wielu są zbyt wygodne, jak na rozmiar tragedii, której był sprawcą. Będzie miał dostęp do telewizora i komputera, który ma mu pozwolić na pracę nad manifestem oraz książką. Ponadto, będzie miał własną mini-siłownię. Mimo zakazu kontaktu z innymi więźniami, będzie spotykał się z pracownikami więzienia, by wspólnie ćwiczyć i rozmawiać.