Chociaż założenie było dobre, to okazuje się, że prowadzony elektronicznie poradnik Ministerstwa Spraw Zagranicznych „Polak za granicą” budzi też negatywne odczucia. Wzbudza je głównie wśród mniejszości seksualnej i właśnie ta grupa Polaków zdążyła już zareagować na brak niezwykle istotnych informacji, które powinny się w nim znaleźć.

Okazało się bowiem, że poradnik, który zawiera informacje na temat sposobów zachowania bezpieczeństwa zagranicą nie wspomina o tym, iż w niektórych krajach homoseksualistom grozi śmierć tylko ze względu na odmienną orientację seksualną. To ogromne przeoczenie, a według niektórych także przejaw dyskryminacji. Problem jest tym większy, że taka luka w poradnika, w gruncie rzeczy, może kosztować kogoś życie.

Wiele osób zwraca uwagę fakt, że w poradniku napisano o tym, za co grozi kara więzienia, ale zapomniano o państwach, w których nawet turyści mogą zostać skazani na karę śmierci za inną orientację. Znalazł się zapis dotyczący np. ryzyka aresztowania za homoseksualizm w Gambii czy możliwości otrzymania grzywny za bliskie stosunki z osobą tej samej płci na Malediwach.

Pominięto natomiast te państwa, w których homoseksualizm traktowany jest jako poważne przestępstwo, za które można stracić życie. A takimi państwami są m.in. Arabia Saudyjska czy Afganistan. Zwykle są to kraje muzułmańskie, w których restrykcyjne podejście do tej sprawy wynika ze sztywnych norm religijnych.

Jeśli chodzi o informacje kierowane stricte do gejów i lesbijek, to w poradniku „Polak za granicą” wspomniano o 14 krajach, w których osoby o innej orientacji powinny zachować szczególną ostrożność. Zwykle chodzi tu o kary możliwe do wymierzenia za związki między osobami jednakowej płci oraz negatywne nastawienie do homoseksualistów ze strony ludności.

Poza Gambią i Malediwami, osoby homoseksualne powinny mieć się na baczności również w takich krajach, jak np. Papua-Nowa Gwinea, Pakistan, Libia, Bangladesz czy dość popularna wśród Polaków Tunezja. Stowarzyszenie gejów i lesbijek „Pracownia Różnorodności” zgłosiło już problem do MSZ, a także do minister ds. równego traktowania domagając się, by internetowy poradnik został uzupełniony i dopracowany tak, aby pomagał w zachowaniu bezpieczeństwa wszystkim obywatelom, bez względu na to, dokąd chcą się wybrać.