Raport Głównego Urzędu Statystycznego zawiera niepokojące dane na temat liczby Polaków żyjących poniżej minimum socjalnego. Okazuje się, że w 2014r. w ubóstwie żyło ok. 2,8 mln obywateli naszego kraju. Pocieszający może być jednak fakt, że w ujęciu procentowym grupa osób zagrożonych ubóstwem zmalała o 8 punktów procentowych i dotyczy 10%, a nie 18% społeczeństwa.

Należy przy tym dodać, że w Polsce mówi się o trzech typach biedy. Pierwszym z nich jest ubóstwo absolutne, czyli takie, w którym ludzie nie mają środków umożliwiających zaspokojenie podstawowych potrzeb, takich jak mieszkanie czy żywność.

Ubóstwo względne jest sytuacją, w której gospodarstwo domowe posiada niższe dochody niż większość społeczeństwa. Przyjmuje się, że o tym typie biedy mówimy, gdy gospodarstwo dysponuje środkami mniejszymi niż 50% kwoty, jaką przeciętnie dysponuje reszta obywateli.

Bieda ustawowa dotyczy natomiast wszystkich tych, których ujawniane dochody są na tyle niskie, iż pozwalają im na korzystanie z pomocy państwa w postaci pomocy społecznej. Ten typ jest najlepiej zbadany, ponieważ prowadzi się dokładne statystyki osób, które pobierają świadczenia socjalne. Wiadomo zatem, że o biedzie ustawowej mówimy w przypadku 12,2% Polaków.

Dane o osobach, których dotyka bieda ustawowa były w 2014r. o 0,6 p.p. lepsze od tych z roku 2013. W ujęciu nominalnym daje to 4,6 mln obywateli. Jeśli chodzi o ubogich względnie, to oszacowano, że ich odsetek były identyczny, jak w roku 2013 i wyniósł 16,2%. 6,2 mln Polaków.

Nie zmieniły się także dane dotyczące Polaków żyjących w ubóstwie absolutnym, do których zaliczono osoby mające do dyspozycji mniej niż 600zł miesięcznie. Zarówno w 2013, jak i 2014r. stanowili oni 7,4% społeczeństwa, czyli było ich 2,8 mln.