Opcję wręczania świadczeń urlopowych reguluje ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Zgodnie z jej zapisami, taki rodzaj dodatkowej pensji może być wypłacony pracownikom firmy zatrudniającej nie więcej, niż 20 podwładnych. Żeby otrzymać środki, osoba ta musi być zatrudniona w ramach umowy o pracę i pójść na urlop trwający minimum 2 tygodnie (włączając w to także weekendy). Ponadto, z takich rozwiązań mogą korzystać tylko te jednostki gospodarcze, w których nie funkcjonuje zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.

Niestety, nie każdy pracownik może liczyć na wypłatę „wakacyjnego”. Jak bowiem określa ustawa, są to środki wypłacane dobrowolnie przez przełożonego – nie są jednak obowiązkowe. Jeżeli firma podejmie taką decyzję, to może ani nie zakładać funduszu, ani nie wypłacać dodatku, a podwładni nie mają prawa się ubiegać o nadprogramowe pieniądze.

Niemniej jednak, jak pokazuje doświadczenie, wypłacanie dodatków urlopowych jest dla większości przedsiębiorstw bardzo korzystne. Przede wszystkim, poprawia stosunki na płaszczyźnie zarząd – kadra pracownicza. Dzięki temu, w firmie panuje lepsza atmosfera, podwładni wykazują większe zadowolenie, a to wielokrotnie przekłada się na jakość ich pracy, a więc również na wyniki osiągane przez daną jednostkę gospodarczą.

Niekomfortową sytuacją może być jednak ta, w której okazuje się, że niektórzy pracownicy biorą urlop w trakcie okresu wypowiedzenia. Mimo tego, że wkrótce odejdą z pracy, to i tak należy im się kwota taka sama, jaką dostaną pozostali podwładni. Jednakowe świadczenie musi być wypłacone wszystkim, bez względu na ich staż pracy albo wyniki w pracy.

Ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych jasno określa maksymalną wysokość pensji urlopowej, aczkolwiek nie podaje jej minimalnej granicy. Pracując na pełen etat, można liczyć max. na 1093,93zł, a będąc zatrudnionym na pół etatu - 546,97zł. Natomiast osoby pracujące w szczególnych warunkach, czyli zwykle te wykonujące najtrudniejsze prace, mogą otrzymać jednorazową wypłatę sięgającą 1458,57zł. Należy przy tym zaznaczyć, że jeżeli pracownik bierze w ciągu roku kilka urlopów, to płatność następuje tylko raz. Kolejne wolne może być płatne, jeśli tak zarządzą władze firmy, lecz nie jest to narzucane przez prawo.

Jeżeli pracodawca nie zechce ani tworzyć funduszu świadczeń socjalnych, ani wypłacać dodatków wakacyjnych, musi przekazać tę informację swoim podwładnym najpóźniej do końca stycznia roku, jaki jest brany pod uwagę.