Święto Pracy narodziło się w USA. Miało ono upamiętniać wydarzenia związane z firmą McCormick Harvester Co. Nastroje wśród klasy robotniczej były w 1886r. naprawdę kiepskie. Wiązało się to z niskimi płacami, złymi warunkami, w jakich wykonywało się obowiązki zawodowe, ale też długim dniem pracy – normą było 12 godzin, bez względu na charakter zawodu.

Dodatkowo, szef wspomnianej firmy postanowił zmodernizować zakład, zwalniając dużą część podwładnych. Pracownicy zdecydowali się strajk, jednak na nic się to zdało i wkrótce wszyscy zostali wyrzuceni z przedsiębiorstwa. Od tamtej pory zaczęli organizować demonstracje. W pierwszej z nich, 1 maja 1886r. udział wzięło ok. 50 tysięcy osób. Nie doszło do żadnych awantur.

3 maja odbył się wiec, w czasie którego doszło do bójki pomiędzy dawnymi, demonstrującymi pracownikami, a tymi nowymi, akurat wychodzącymi z zakładu. W trakcie interwencji policji zginęło kilka osób, jednak do dziś nie wiadomo, czy ofiary były 2, czy było ich 5. Mimo tego, przywódcy demonstrantów zaplanowali dalsze działania już następnego dnia.

Kolejny wiec przebiegał bez problemów, dopóki w pewnym momencie nie przerwał go wybuch bomby. Policja postanowiła natychmiast reagować. Tego dnia zginęło znacznie więcej osób, niż poprzednio, jednak dokładne dane również nie są znane. Wiadomo jednak, że wśród ofiar byli zarówno demonstrujący, jak i policjanci. Główni organizatorzy wiecu i demonstracji stanęli wkrótce przed sądem.

3 lata po wydarzeniach spowodowanych zwolnieniami w firmie McCormick Harvester Co., 1 maja został ogłoszony Międzynarodowym Dniem Ludzi Pracy. W Polsce Święto Pracy pojawiło się w 1890r. Początkowo obchodzono je często w ukryciu, ponieważ sprzeciwiali się temu zaborcy. Najbardziej huczne obchody Święta Pracy pojawiły się w roku 1950, gdy masa robotnicza stała się w społeczeństwie szczególnie istotna.

W Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, ale też w innych krajach zaliczanych do grupy tych socjalistycznych, 1 maja stanowił najważniejsze święto narodowe w roku. Miał on być hołdem dla poległych robotników oraz podkreśleniem, że to właśnie klasa robotnicza jest istotą społeczeństwa.

Dziś Święto Pracy jest traktowane wyłącznie jako dzień wolny, który stanowi początek długiego, majowego weekendu. Ci, którym udało się wziąć wolne na 2 maja i którzy mają wolną sobotę, mogą cieszyć się weekendem trwającym 5 dni, a ci, którzy dodatkowo zadbali o urlop 29 i 30 kwietnia, mają aż 9 dni laby.